Onverwacht zwanger na ‘onvruchtbaarheid’

Laatste update 30/06/2023 by Nicole

Al sinds ik een klein meisje was, wist ik dat ik later moeder wilde worden. Helaas besloot de natuur anders en probeerden we tevergeefs jarenlang een kindje te krijgen. Na een paar frustrerende jaren geven we het op: we blijven met zijn tweetjes. Totdat ik ineens vreemde klachten heb en denk dat ik een ziekte onder de leden heb. Lees snel verder!

We zijn er klaar voor!

Na een relatie van 5 jaar is het zover: we gaan trouwen! Wat ons betreft mag de huwelijksnacht ook gelijk een succes zijn, want we zijn er helemaal klaar voor om ouders te worden. Tijdens onze huwelijksreis zwijmelen we over een zwangerschap, de babykamer en al onze toekomstplannen. Wat willen we nog doen voordat we een kindje verwelkomen in ons kersverse gezin? Uiteraard weten we op dat moment niet dat we een aantal zeer frustrerende jaren tegemoet gaan, zónder dat wondertje waar we zo naar verlangen.

3 jaar, medische mallemolen en ongewenst kinderloos

De 3 jaren die daarop volgen zijn uitermate frustrerend en verdrietig. Keer op keer slaat de zwangerschapstest negatief uit en word ik ongesteld. We besluiten naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoek, wat eindigde in jarenlang proberen zonder dat wonder dat we zo graag willen. Mijn lichaam is uitgeput en we besluiten samen om met zijn tweetjes door het leven te gaan. We laten het los, al is dat nog zo moeilijk, en proberen veel mooie herinneringen te maken.

Verre reizen, leuke uitjes en buikpijn

Bij die mooie herinneringen horen natuurlijk ook mooie, verre reizen. We zijn inmiddels 10 maanden verder na ons besluit en beginnen eindelijk een beetje écht te genieten van al het andere moois in het leven. We genieten volop, totdat ik last krijg van mijn buik. In een land waarin de hygiene niet hoog in het vaandel staat, vind ik dit niet zo vreemd en ik blijf lekker op mijn bed liggen. Morgen vliegen we naar huis en dan zal het na een paar dagen vast beter gaan.

Verrassend nieuws!

Als we een aantal dagen thuis zijn, blijf ik last houden van mijn buik. Het voelt alsof er een blok beton in mijn maag zit en het zit me toch niet helemaal lekker. Ik bel ’s ochtends de huisarts en leg hem mijn klachten uit. Ook leg ik uit dat we net terug zijn van vakantie en dat het daar allemaal begonnen is. Op de een of andere manier zit het de huisarts niet lekker en mag ik twee uur later terugkomen.

Bij de huisarts staat mijn wereld volledig op zijn kop. Na het lichamelijk onderzoek concludeert hij dat ik zwanger ben en de baby zelfs al voelt bewegen! Dat kan niet waar zijn, ik geloof er niets van en sta met een verwijzing naar de verloskundige binnen 10 minuten op de stoep. Bij de verloskundige kan ik dezelfde middag nog terecht en vol verbazing bel ik Mark. Dit gebeurt toch alleen bij andere vrouwen? Hoe kan ik zo’n grote verandering in mijn lichaam niet opmerken?

8 maanden zwanger!

Bij de verloskundige blijk ik maar liefst 8 (!) maanden zwanger! Hóe kan een vrouw, die haar lichaam zo goed kent, niet weten dat ze al zolang zwanger is? Volgens de verloskundige kan ik de kwaaltjes geweten hebben aan de behandelingen die ik heb ondergaan, maar ik blijf verbaasd. Na een uitgebreide echo, voor zover dat nog mogelijk was, bleek ons kindje gezond en blijk ik last te hebben van oefenweeën. Binnen 2 weken is alles thuis zo goed als klaar en hebben we nog maar heel even om de knop om te zetten. We worden ouders!

De bevalling begint

Drie weken na de grote ontdekking starten de weeën. Ik ben in paniek, want ik heb de knop nog niet helemaal om kunnen zetten. Uiteraard ben ik heel dankbaar voor het feit dat ons een kindje is gegeven, maar het is emotioneel nogal schakelen. Van ongewenst kinderloos tot hoogzwanger! Ik besluit thuis te bevallen, omdat ik dat ook graag wilde op het moment dat we begonnen met onze kinderwens.

Ik heb het idee dat het allemaal heel snel gaat en ik wil dan ook dat Mark de verloskundige belt. De weeën komen om de 4 minuten en houden lang aan. Ik hoop op een paar centimeter ontsluiting als de verloskundige komt, zodat dit allemaal niet voor niets is! Een half uur na Mark zijn belletje komt de verloskundige aan en komen de weeën om de 3 minuten! Na het checken van de ontsluiting blijk ik maar liefst 8 centimeter ontsluiting te hebben!

Kraamzorg arriveert en Zoë wordt geboren

Mark krijgt instructies van de verloskundige: bel de kraamzorg, leg de kruiken klaar en ga zo maar door. Dat is maar goed ook, want de arme schat is op van de zenuwen! Het gaat allemaal zo verschrikkelijk snel, dat we allebei even niet meer weten wat er allemaal gebeurt. Niet veel later arriveert de kraamverzorgster en mag ik beginnen met persen. Heerlijk! Ik begrijp nu eindelijk wat vrouwen bedoelen met “eindelijk iets kunnen doen met die weeën”!

Ik probeer heel goed te luisteren naar de instructies van de verloskundige, zodat ik niet (teveel) uitscheur en alles zo goed mogelijk verloopt. Na bijna een half uur persen wordt ons bijzondere wonder geboren: Zoë. Wat is ze prachtig! En wat ruikt ze lekker! Het is echt waar, dat eerste geurtje van je kindje is heel bijzonder.

Na de geboorte wordt Zoë nagekeken en haalt scores van 10/10. Hoe is het mogelijk?! 8 maanden lang niet weten dat je zwanger bent, voedsel eten dat eigenlijk niet mag, een paar drankjes drinken en dan toch zo’n gezond wonder op de wereld zetten! Wij zijn vanaf dag 1 zo trots op onze kleine meid en dat wordt iedere dag een beetje meer.

Hoe gaat het nu met ons?

De bevalling is alweer even geleden en Zoë is inmiddels 1 jaar oud. We hadden verwacht dat we heel veel moeite zouden hebben met het omschakelen en het veranderen van ongeveer álles in ons leven. Niks van dit was echter waar, want vanaf dag 1 gaat het allemaal vanzelf. Natuurlijk heeft ze haar nachtelijke huiltjes en was het even schakelen met werk en gezin, maar dit grote wonder is alles meer dan waard!

>> Terug naar Bevallingsverhalen