Kraamweek na een keizersnede | mijn ervaring

Kraamweek na een Keizersnede

Het leed dat “Keizersnede” heet. Tijdens eerdere bevallingen heb ik het weleens geroepen: “Doe mij maar een keizersnede!” Maar nee, nooit meer. Herstellen binnen een paar dagen zoals bij de meiden? Echt niet. Lees hier over de kraamweek na mijn keizersnede.

Bevallingsverhaal Ivy

Een tijdje geleden heb ik het bevallingsverhaal van Ivy met jullie gedeeld. Deze bevalling verliep niet helemaal zoals het hoorde en eindigde in een spoedkeizersnede. Na vijf eerdere bevallingen kan ik zeggen: een keizersnede is geen pretje en ik doe liever twee normale bevallingen dan één keizersnede.

Misschien is een geplande keizersnede of gentle sectio wel heel anders, maar daar heb ik natuurlijk geen ervaring mee. Ik vond het herstel erg tegenvallen en moest heel erg wennen aan het feit dat ik alle touwtjes los moest laten en compleet overgeleverd was aan de goedheid van anderen (-:

Ivy werd op 4 april geboren om 4.22. Ik had natuurlijk niet verwacht dat ik dezelfde dag naar huis zou kunnen en dat wilde ik ook echt niet. Aangezien ik mijn bed de eerste dag niet eens uit kon en afhankelijk was van de verpleegsters en de mensen om mij heen.

Eerste kraamdag in het ziekenhuis

De eerste uren na de geboorte gingen als een roes aan mij voorbij. Ik had nog een aantal uren pijnstilling, die ik zelf kon bepalen met een knopje. Hier bleek ik echter allergisch voor te zijn. Ik kreeg vreselijke jeuk en besloot de pijnstilling stop te zetten.

Ondertussen kwam er nog wat visite. Mijn beste vriendin, natuurlijk de zusjes van Ivy met hun vader, opa, oma en Jeff. Aan aandacht ontbrak het ons zeker niet!

Ik ben altijd heel goed voorbereid (not). Wat had ik mee naar het ziekenhuis? Een babytas, zonder babykleding. Een tas voor mezelf, ingepakt door mijn oudste dochter. Wat zat erin? Strings en t-shirts maat XS. Haha, ik moet nog lachen als ik eraan denk. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen hoor. Die sexy netbroekjes in het ziekenhuis zijn fantastisch!

De pijn na een keizersnede heb ik onderschat en dat is een understatement. De eerste dag kon ik écht mijn bed niet uit en was ik volledig afhankelijk van zorgpersoneel en familie.

Tweede kraamdag in het ziekenhuis

De eerste nacht (4 op 5 april) was niet zo fijn. Ik was alleen, kon mijn bed niet uit en Ivy wilde niet slapen. Ze had een enorme zuigbehoefte en er was nergens een fopspeen te bekennen. Uiteindelijk heeft een van de verpleegsters een gekunstelde fopspeen gemaakt van een flessenspeen.

Ook dronk Ivy nog niet zoveel en viel ze af. Ze moest dus echt nog even wakker gemaakt worden als ze toch nog een paar uur zou slapen. Op de een of andere manier was zij zo moe, dat zij doorsliep. Ook de verpleegsters vergaten ons wakker te maken, waardoor zij uiteindelijk uren niet had gedronken.

Toen ik wakker werd en op mijn telefoon keek, had ik ongeveer twintig exact dezelfde berichtjes. “Hoe is de nacht gegaan?” Grappig, want dat stuur ik zelf ook altijd naar vriendinnen die bevallen zijn.

Ook deze tweede kraamdag ben ik mijn bed nog niet uitgekomen. Alles doet pijn en ik hoop dat ik ooit nog pijnvrij zal zijn. Heerlijk, die zwangerschapshormonen die nog even doorgieren!

Derde kraamdag in het ziekenhuis

De derde dag ging het al een stuk beter. Ivy was afgevallen, maar dronk inmiddels wel goed. Ze was direct een tevreden meisje. Ik kon inmiddels alweer een beetje overeind komen, maar was nog erg moe en slap. Ik wilde heel graag naar huis, maar dan zou ik wel zelfstandig moeten kunnen douchen.

Dus, douchen. De eerste uitdaging is uit bed komen. Gelukkig lukte dit met wat doorzettingsvermogen en niet veel later was ik weer helemaal fris en fruitig. Wat een geweldig gevoel om weer een beetje tot leven te komen. Een douche doet wonderen, ondanks dat het pijnlijk is om te staan.

Maar we mogen naar huis! Rolstoel, kind in de maxi cosi en gaan. Op naar huis! Dat valt wel even tegen trouwens, met zo’n keizersnede schrammetje een half uur in de auto.

Kraamverzorgster en schokjes

Niet veel later staat ook de kraamverzorgster bij ons op de stoep. Toch wel fijn om wat hulp in huis te hebben, nu het herstel iets pittiger is. Ik ben inmiddels op de bank terechtgekomen en vind het allemaal wel even prima. Tussendoor voel ik de behoefte om even te gaan stofzuigen, maar dit wordt (jammer genoeg) niet toegestaan. Fijn, hormonen en nesteldrang.

Tussendoor komt mijn vriendin nog even langs. Omdat ik vrij snel naar huis ben gegaan, heb ik nog een prikje in mijn been tegoed. Dit prikje krijg je na een keizersnede, zodat de kans op trombose wordt verlaagd. Omdat ik zelf niet de behoefte voelde om te prikken, deed mijn vriendin dit. Ook knuffelt ze Ivy volop en praten we over de bevalling.

Het valt ons op dat Ivy rare schokjes heeft. Zodra zij in slaap is, heeft ze wat spastische bewegingen. In het begin nog niet zo erg, maar het wordt wel steeds erger. De kraamverzorgster heeft het weleens gezien (slaapschokjes), maar niet zo erg.

Hallo ziekenhuis, daar zijn we weer

Omdat we toch wel een beetje (heel erg) bezorgd zijn, gaan we terug naar het ziekenhuis. Aangezien Sam problemen met zijn hersenen had, willen we het zekere voor het onzekere nemen. We lichten nog niemand in, want we weten helemaal niets. We willen ook niemand ongerust maken.

Eenmaal terug in het ziekenhuis is het even echt pittig. We komen bij de dienstdoende kinderarts terecht en worden meegenomen naar een kamer. Hier krijgt Ivy een infuus en monitors. Op die manier willen ze bekijken wat er precies gebeurt wanneer zij schokjes krijgt. Het prikken van het infuus lukt niet meteen en we krijgen flashbacks van de hele situatie met Sam. Niet leuk.

Kolven in de kraamweek

Ondertussen is het kolfapparaat ook langsgebracht. Omdat ik er helemaal doorheen zit, wil ik gewoon kolven en een flesje geven. Dit lukt natuurlijk niet, want ik ben veel te gespannen. Ik moet even weg en Ivy krijgt een flesje kunstvoeding. Hierdoor was ik nog meer teleurgesteld in mezelf. Hierna nam ik mezelf voor dit niet meer te doen en mezelf niet zo aan te stellen.

Uiteindelijk heeft ze vrijwel geen schokjes. De schokjes die er wel zijn, zijn heel licht en er is weinig te zien op de monitors. De volgende ochtend gaan we weer naar huis. De arts denkt aan “benigne myoclonieën”. Dit zijn goedaardige schokjes, die vooral voorkomen in de armen, benen en het hoofdje. Een baby zou hier binnen een paar weken/maanden overheen moeten groeien.

Wat ook een tegenvaller was: net een keizersnede gehad en vertoeven in het ziekenhuis zonder zorg. Zodra je ontslagen bent van de kraamafdeling, gaat er geen enkele zorg meer naar de pasbevallen moeder. Het was een zware nacht.

We laten het zo en gaan naar huis. Proberen te genieten en proberen de zorgen van ons af te zetten.

Vierde kraamdag thuis | in bad

Omdat we redelijk op tijd thuis zijn, komt de kraamverzorgster gewoon onze kant op. Vandaag is het tijd voor Ivy haar eerste badje. De draadjes die Ivy opgeplakt heeft gekregen in het ziekenhuis laten we losweken in het badje. Op die manier heeft zij er geen last van wanneer wij deze verwijderen.

Zelf ben ik nog helemaal niets waard, dus vanaf een stoel naast het badje kijk ik toe hoe ze lekker in bad gedaan wordt.

Kraamweek na een keizersnede

Koortslip tijdens de kraamweek

Na iedere bevalling is het feest. Een koortslip! Normaal gesproken ben ik goed voorbereid en slik ik bij de eerste tinteling een flinke dosis L-Lysine en bij het doorkomen van een koortslip gebruik ik propolis zalf. Dit keer waren we echter in het ziekenhuis tijdens de eerste tinteling, dus was ik al te laat.

Gevolg: vijf grote koortsblaasjes naast elkaar. Mijn lip leek wel volgespoten met botox. Tip wanneer je last hebt van koortslippen: zorg dat je L-Lysine in huis hebt! Bij de eerste tinteling gelijk 1000mg slikken en de koortslip komt niet door! Dit zorgt in ieder geval voor een fijnere kraamweek!

Vijfde kraamdag thuis | gehoortest en hielprik

Op de vijfde dag na de geboorte van Ivy is het tijd voor de gehoortest en de hielprik. Er komt een lieve dame langs en Ivy doorstaat de gehoortest prima. Er is in ieder geval niets mis met haar gehoor. De hielprik is altijd sneu, maar gelukkig is het ook zo gebeurd.

Gehoortest kraamweek

In de middag kwam de verloskundige even langs om te kijken hoe het met ons ging. Zij hield Ivy een tijdje vast en merkte ook direct dat Ivy wel heel erg schokte. Ze zei er niet direct iets over, maar ik merkte dat ze zich zorgen maakte.

Uiteindelijk gaf zij aan dat dit echt niet normaal is en dat zij dit in alle jaren dat zij verloskundige is nog nooit heeft gezien. Ze gaat de kinderarts bellen en vragen om een echo van Ivy haar hersenen. De kinderarts blijft bij het standpunt: goedaardige schokjes die vanzelf overgaan. Toch stemt de arts in met een echografisch onderzoek, welke een week later plaats zal vinden.

Zesde kraamdag | lekker knuffelen met iedereen

Op deze dag wordt er vooral volop genoten. Er staan geen speciale afspraken op de planning. We denken dat oma het wel erg leuk zou vinden om Ivy in bad te doen, dus bellen we haar. Binnen no-time staat ze op de stoep en geniet ze volop.

Ondertussen bekijken we nog even of Ivy een vlek op haar rug en/of billen heeft, vanwege haar afkomst. We moesten echt héél goed kijken, maar ze heeft wel een lichte vlek. Best bijzonder.

Kraamweek dag 7

Ook vandaag hebben we geen speciale afspraken. Er komt nog even een verloskundige langs voor het eindgesprek. Toevallig is het de verloskundige die mij gestript heeft en die net als ik dacht dat de bevalling wel vlot zou verlopen. We hebben nog even gekletst en toen afscheid genomen. Tot nooit meer! Baby’s staan namelijk echt niet meer op de planning (-;

Kraamweek is officieel voorbij

Vandaag is de eerste dag helemaal alleen, want de kraamweek is voorbij. Ik had (in verband met de keizersnede) recht op meer dagen kraamzorg, maar hier heb ik van afgezien. Ik wilde graag weer rust in huis en alles zo normaal mogelijk laten verlopen.

Dit was ook de dag van de echo van Ivy haar hersenen. Daar ging ik dan, in een rolstoel, met Ivy in de maxi cosi op mijn schoot. Uiteindelijk hebben we het goed doorstaan en op de echo was niets geks te zien. De diagnose: benigne myoclonieën, zoals de andere arts ook al heeft gezegd.

Kraamweek na een keizersnede

Uiteindelijk is Ivy na maanden over de schokjes heengegroeid. We waren er na een paar weken ook wel aan gewend, maar er waren toch wel wat mensen die zich afvroegen wat die schokjes nu toch waren. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en is Ivy een kerngezonde jongedame!

Dingen die ik anders zou doen na een keizersnede tijdens de kraamweek

  1. Langer in het ziekenhuis blijven tijdens de kraamweek na een keizersnede

    Ik zou mezelf lekker laten vertroetelen in het ziekenhuis en mijn rust nemen. Een (spoed)keizersnede is écht niet niks en je moet jezelf de tijd geven om te herstellen. Ik denk dat twee dagen extra in het ziekenhuis al een groot verschil had gemaakt qua herstel. Ook is het fijn dat je nog in het ziekenhuis bent als er iets mis (b)lijkt te zijn met jouw kindje.
  2. Kraamzorg

    Heb je geen klik of stoor je jezelf ergens aan? Gewoon aangeven. Ook al ben je moe en probeer je te relativeren: als er geen klik is, kun je beter om een andere kraamhulp vragen. Er zijn kraamhulpen die alles doen zonder dat je het hoeft te vragen, maar er zijn ook kraamhulpen die jou om 11 uur nog geen ontbijt hebben gebracht. Geef het aan!
  3. Niet meer stofzuigen in de kraamweek / kraamperiode

    Zo eigenwijs als ik ben… stofzuigen. Doe dat vooral niet in de eerste week na de keizersnede. Dit zou duidelijk moeten zijn, maar wij moeders zijn een raar soort. Ik heb twee dagen last gehad van tien minuten stofzuigen.

Verder zijn er niet echt dingen die ik anders zou doen. Ik had heerlijke mensen om mij heen, die ervoor zorgden dat het ons aan niets ontbrak. Lekkere maaltijden, gezonde hapjes, knuffels, een praatje, een belletje. Ook kregen wij heel veel leuke kaartjes voor de geboorte van Ivy. Dat zijn van die dingen die eigenlijk nooit uit mogen sterven, het sturen van een écht kaartje.

De kraamweek is intensief en vermoeiend, maar het is ook zo voorbij! Ik nam mezelf steeds voor dat ik er meer van moest genieten. En dat heb ik de laatste keer ook echt gedaan! Ook al vielen sommige dingen niet mee en had ik veel last van de keizersnede, ik heb er dubbel van genoten!

Geraadpleegde bronnen: Wikipedia

RELEVANTE ARTIKELEN

Scroll naar boven