De flitsbevalling : Bevallingsverhalen

Bevallingsverhalen

Een bevalling hoeft gelukkig niet altijd lang te duren. Er bestaat zelfs een kans dat je zonder kleerscheuren uit de strijd komt, in iets meer tijd dan een uurtje. In het volgende verhaal lees je over een echte flitsbevalling, bij precies 40+0 weken zwangerschap.

29 september 2011

29 september 2011, het is een warme dag en ik ben precies 40+0 weken zwanger. Ik ben niet eerder langer zwanger geweest dan 39+4, dus ik vraag mij inmiddels af waar ze toch blijft. De zwangerschap is zwaar en ik zit er doorheen. En van al dat gerommel word ik ook niet bepaald vrolijk.

Weken gerommel

Al vanaf een week of 35 heb ik last van vervelende voorweeën, maar er zet (gelukkig) nog niks door. Vanaf 37 weken wordt het gerommel alleen maar erger. Dit zorgt dan ook voor heel wat centimeters ontsluiting, maar nog steeds geen actieve weeën. De verloskundigen willen verder ook nog niets voor mij betekenen, omdat zij bang zijn dat het alleen maar zal leiden tot nog meer gerommel en een stagnerende bevalling.

Nog even naar de stad

Omdat ik echt mijn zinnen even moet verzetten, besluit ik samen met mijn partner naar de stad te gaan. Er was mij sowieso geadviseerd om vooral in beweging te blijven en veel te lopen. Even naar buiten kan weinig kwaad, al is de hitte best vervelend als je een dikke buik hebt.

Na een half uurtje kan ik al niet meer. De dikke buik is zwaar en de baby drukt soms op een beenzenuw, waardoor ik het gevoel heb dat mijn benen het niet meer doen. Ik zit er natuurlijk niet op te wachten om in elkaar te zakken, midden op straat.

Bellen naar de verloskundige

Omdat ik echt op ben, besluiten we ’s avonds naar de verloskundige te bellen. We vragen of zij langskomt en even later staat zij voor de deur. Ze adviseert om een nachtje door te brengen in het ziekenhuis. Met medicatie kan ik dan in ieder geval een nachtje doorslapen, als ik daar behoefte aan heb.

Ik stem toe, maar zij wilt eerst nog even inwendig checken of er al wat vordering is. Ik voel wel wat gerommel, maar niet meer dan de afgelopen weken en verwacht dus geen vooruitgang.

Vijf centimeter!

De verrassing is dan ook groot als blijkt dat er weer een centimeter bij is gekomen. De verloskundige biedt aan om mijn vliezen later op de avond te breken. Eerst moet zij nog even de spullen ophalen thuis voor een thuisbevalling. Ik stem in en ze belooft binnen maximaal twee uur terug te zijn.

Rondje lopen en eerste wee!

Ik wilde nog even een rondje lopen, zodat er misschien wat weeën zouden ontstaan. We lopen de deur uit en ik word overvallen door een gigantische wee! Ik moet even blijven staan, want dit doet echt zeer! Als de wee voorbij is, lopen we door naar het trappenhuis. Nog geen twee minuten later volgt er een nog pijnlijkere wee. Op naar huis, want dit gaat hem niet worden! Het toucheren heeft dus het laatste zetje gegeven.

Snel bellen we de verloskundige zodat zij terug kan komen. Ik heb direct vreselijke weeën die om de twee minuten komen. Van tevoren heb ik afgesproken dat ik de weeën alleen (zonder partner) wil opvangen in mijn slaapkamer. Pas op het “moment supreme” wil ik hier iemand bij. Op deze manier kan ik mij het beste concentreren op mijn lichaam en mezelf overgeven aan de storm van weeën.

Ik blijf rondjes om het bed heen lopen, terwijl de verloskundige inmiddels gearriveerd is. Gelukkig was ze al onderweg! Het gaat heel snel! De verloskundige kijkt naar de ontsluiting, acht centimeter! Nog even volhouden dus!

Omdraaien met pijnlijke weeën

Omdat de baby er niet helemaal perfect voor ligt, vraagt de verloskundige mij op mijn zij te draaien. Dit is echt verschrikkelijk! De weeën lijken op deze manier nog veel krachtiger. Binnen een paar minuten heb ik volledige ontsluiting en draai ik (zo goed als het kan) weer terug op mijn rug. Ook worden mijn vliezen gebroken door de verloskundige, want deze zijn nog steeds intact.

Een paar keer persen

Na een paar keer persen wordt de baby gelanceerd! Geen knip, geen scheur, helemaal niets! Mijn lichaam kreeg een soort oerkracht die ik nog nooit eerder had gevoeld! Ook al moest ik even stoppen met persen, mijn lichaam deed het gewoon en het eindresultaat is prachtig! Een lekker gezond meisje van 3,5 kilo met perfecte apgar-scores.

Bevallen in 1 uur en 15 min

Gerekend vanaf de eerste echte wee tot aan de geboorte van onze dochter zat een uur en een kwartier. Ik ben de verloskundige ontzettend dankbaar dat zij zo snel terug was en mij bij wilde staan toen ik het zo hard nodig had! Ook al was ik blij dat de bevalling erop zat, ik had best wat moeite met het verwerken van de hele gebeurtenis. Het ene moment loop je buiten en nog geen anderhalf uur later ligt er een baby op je buik!

Kennismaking met grote zus en naweeën

Grote zus lag al te slapen, want het was natuurlijk al half elf ’s avonds. Wij hebben haar even wakker gemaakt om naar haar kleine zusje te kijken. Ze had helemaal niets meegekregen van dit hele avontuur! Ze was ook niet dolenthousiast en wilde liever verder slapen (-; De dag erna was ze gelijk gek op haar zusje en knuffelde haar helemaal plat.

Een klein nadeel van een erg snelle bevalling zijn de vreselijke naweeën. Niet iedereen hoeft hier last van te hebben, maar dat was bij mij zeker wel het geval. Dit heeft ruim een week geduurd. Gelukkig was ik na die week weer als nieuw!

Relevante artikelen

Ook een bevallingsverhaal delen? Neem contact op via de contactpagina!

Scroll naar boven